कावडीवाला
कथा क्र. १४
एका गावात एक कावडीवाला राहत होता .तो रोज पाणी भरण्यासाठी कावडीचा उपयोग करत असे.कावडीला मातीच्या घागरी लावाल्या होत्या.कावडीवाला दररोज विहिरीवरून घरी पाणी आणत असे.एके दिवशी मातीच्या एका घागरीला छोटस छिद्र पडलं .त्यामुळे विहिरीवरून घरापर्यंत येताना पाणी छिद्रातून वाहून जात असे.या गोष्टीचे घागरीला खूप वाईट वाटले.ती घागर कावडीवल्याला म्हणाली की माझा तुम्हाला काहीही उपयोग होत नाही आहे तेव्हा तुम्ही मला का फेकून देत नाही .तेव्हा कावडीवाला म्हणाला की ज्या बाजूने पाण्याचे थेब पडत होते त्या बाजूने मी बी पेरले होते .आता त्या ठिकाणी रोपे उगवली आहे काही दिवसांनी फुले लागतील फळ लागतील .हे ऐकून घागरीला खूप आनंद झाला म्हणजे आपला सुद्धा उपयोग होतो .तात्पर्य- जीवनामध्ये सर्व जणांचा उपयोग होतो .कोणीही आपल्याला कमी लेखू नये.
कथा क्र. १४
एका गावात एक कावडीवाला राहत होता .तो रोज पाणी भरण्यासाठी कावडीचा उपयोग करत असे.कावडीला मातीच्या घागरी लावाल्या होत्या.कावडीवाला दररोज विहिरीवरून घरी पाणी आणत असे.एके दिवशी मातीच्या एका घागरीला छोटस छिद्र पडलं .त्यामुळे विहिरीवरून घरापर्यंत येताना पाणी छिद्रातून वाहून जात असे.या गोष्टीचे घागरीला खूप वाईट वाटले.ती घागर कावडीवल्याला म्हणाली की माझा तुम्हाला काहीही उपयोग होत नाही आहे तेव्हा तुम्ही मला का फेकून देत नाही .तेव्हा कावडीवाला म्हणाला की ज्या बाजूने पाण्याचे थेब पडत होते त्या बाजूने मी बी पेरले होते .आता त्या ठिकाणी रोपे उगवली आहे काही दिवसांनी फुले लागतील फळ लागतील .हे ऐकून घागरीला खूप आनंद झाला म्हणजे आपला सुद्धा उपयोग होतो .तात्पर्य- जीवनामध्ये सर्व जणांचा उपयोग होतो .कोणीही आपल्याला कमी लेखू नये.